Bir kutuya sakladým Hayatýmý yazdýðým kaðýda sarýp Altýn iðneli kalbimi Hatýrlamýyorum kaç yýl önceydi Cam tozu taþýyorum O günden beri göðsümde
Üstüne çiçekler çizdiðim karton kapak soldu Çiçeklerin üstündeki mavi gökyüzü kayboldu Hayat, kutuma çok þeyler koydu Nesini anlatabilirim ki içimdeki eksikliðin Kutunun yanýnda duruyorum þimdi Sanki eski bir unutma defteri gibi
Hatýrlamýyorum adýmý Oysa kulaðýma çok kere söylemiþler Yaþamak diye çýktýðým bu yolda Kaç kere kayboldum hatýrlamýyorum Belleðim sularýn yýkadýðý bir çakýl taþý Onu da kumlardan çýkarýp Kutunun bir köþesine býraktým
Kutu aðzýna kadar doldu artýk Ýçine baksam kör olurum Zamandan süzülmüþ bir an oldum Ey ölü hatýralar Dokunmadan size O altýn iðneyi çýkarýp kalbimden Göðsüme yeniden takýp gidiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.