AYIN KARANLIK YÜZÜ

býçaklanmýþ bir rüzgâr
ölü suyun solgun yüzüne düþtü
sokak çocuklarýnýn kanlý
birbirini yiyen diþleri arasýndan battý güneþ
besmelesiz hükümran bir karanlýk çöktü þehre
teneke ateþiyle ýsýtýlmýþ düþlerle uyudu çocuklar
ayýn karanlýk yüzünü anlattý gece
sessizce dinledi kuþlar
sabaha kadar

vakur ölüler mezarlýðý bir dünya
her yeri kuþatmýþ harami yangýnlarý
kimi kýlýçla mýzrakla okla yayla
kimi tabanca tüfek bombayla
dünden bugüne ölümün adý
kimi sultan kimi peygamber kimi imparator
kimi bey kimi þeyh kimi patron
kimi devlet kimi kadý
her çaðda elini kolunu sallayarak dolaþýyor
ölümün vakur celladý

yakýlmýþ buðday tarlalarýndan
talan edilmiþ yaðmur ormanlarýndan geçiyor
kör kurþun yaðlý urgan giyotin
karanlýk izbe köþelerde zindanlarda
dört köþesi yaldýzlý yalanlarda
bir ölenden bir doðana miras kalýyor
görünür görünmez zincir palaska
zulme verilecek soysuz bir omuz
bayýrlar bitti acý insanlýk düzünde
yamyam þenlikleri devam ediyor
ayýn karanlýk yüzünde

14 Haziran 19
ali rýfat arku
istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: