Bir alýç aðacý var, dibinde de bir adam Uzaklara bakýyor, duygulardan azade Anýlarla dertleþir gündüzleri ve akþam Yalnýzlýk dinlendirir üstelik fevkalade
Keklikler öter durur Karabayýr yüzünde Ama duymaz sesini, adam kýnalý kuþun Çiðdemlerin sarýsý, soldu gitti gözünde Tadý kalmadý ki ne düzün ne de yokuþun
Bir alýç aðacý var, dalýnda da bir ceset Her rüzgârda topraða deðiyor ayaklarý Yýllar ona dedi ki hayaller kurma, pes et Rüyanda dahi görme, kuþlarý, leylaklarý
Yaðmur yaðar eylülde, kara toprak ýslanýr Ama haberi yoktur kokusundan çamurun Kemerinin tokasý, “belinde” tam paslanýr Tene, diþleri geçer, güneþin ve yaðmurun
Sosyal Medyada Paylaşın:
S / ÂYE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.