Belkide susarak küserek veda ederdim güneþle barýþýk olmayan bulanýk yaðmuru bol bu þehre görünmez bir güç yumuþatýp somurtkan soguk geceleri bana sadýk dost etmeseydi... dinlendirmeseydi beni karanlýgýn sýcacýk rahatlatan örtüsü altýnda kuþlar sevgi katmasaydý yalnýzlýgýmda yanan ocagýmda taþýrdýgým cefa aþýma yeniden canlanmasaydým olmasaydý þifa ...
kururdum dökülürdüm narin yaprak gibi dalýmdan iki satýr içten soran olmasaydý derin kasvetli hallerimi... kalbimde birkaç umut kýrýntýsý kalmasaydý hangi diyarlarda kaybolurdu izim acaba ?
þimdi dört bir yanda gerçegini arýyor gözlerim kalbimin sessiz ferli ýþýgýyla karþý konulmaz bir duyguyla sürüyorum izini ... sadece dilde ugurladýgým umut bohçama sarmalayýp sakladýgým hayal yolcumun.
Nuran KARACA
14-27 13-6-2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuran KARACA Susmaz Siirl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.