Vurgun...
Açmayýn ne olur yaralarýmý
Ben bir halden anlamaza vurgunum
kýrmýþ kader kolumu kanatlarýmý
Ben bir uslanmaza vurgunum
Beni benden o güzel gözleri aldý
Bu soðuk acýlar ondan hatýra kaldý
Bilmem hangi hayale hangi yalana daldý
O yüzden telaþlýyým, suskunum
Açmayýn ne olur yaralarýmý
Ben bir Ýnsafsýza vurgunum
Vurgunum kalbimin de ta kalbinden
Mest olmuþum divaneyim ona sevgimden
Çaresizim gelmiyor bir þey elimden
O sebep’ten böyle sessizim yorgunum
Deþmeyin ne olur yaralarýmý
Ben bir yola gelmeze, hal sormaza vurgunum.
Hayali çeker gider acýsý durur
Yokluðu yüreðimi her yerden vurur
Göz yaþým nice susuz çöller doyurur
Kanadýndan yara almýþ Kuzgunum
Deþmeyin ne olur yaralarýmý
ben bir vicdansýza vurgunum
Kapattým ben aþka kapýlarýmý
Anlatmaya dil yetmez kayýplarýmý
Vurmayýn yüzüme ayýplarýmý
Biliyorum, Ben bir imansýza vurgunum
Taþ bile katlanmaz ettiði naza
Lanet olsun aþkýndan aldýðým haz’a
Býktýmda usandým ben yaza yaza
Bu yüzden böyle hazin böyle solgunum
Açmayýn ne olur yaralarýmý
Ben bir utanmaza vurgunum
Yýkýk bir harabeyim artýk benden ümit yok
Yerle yeksan yüregimde acýlara limit yok
Ha az sevmiþ beni, ha benden çok
El koynunda sabahlýyor diye, bozgunum
Sarmayýn ne olur yaralarýmý
Ben ellerin yari olmuþ "yara"vurgunum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.