noktasý olmayan cümleler kurarken masallarýma tüm sonlar silindi mutluluðun içinden çünkü sonlara yer yoktu mutlulukta
dedi ki bana bir þiir yazsana
. . .
gökyüzünü sevdim senin yüzünden önce sýcacýk deðildi sesin kadar ama maviydi tonu sonsuzluðuna benzettim ve ýþýðýna içindeki yýldýzlarý duydum çok konuþtuðunu ben hissedince, sustuðunu
susmak da duyulur aslýnda, çok konuþursan içinden çünkü hep gider uzaklara, bildiðin ne varsa bilmediklerin sana kalýr sevdiklerin göðe söylediklerin maviye sustuklarýn þiire
ruhumuz da susar bu karanlýðýn gürültüsünde suskun kalýrýz belki ikimiz de ben, içinden öperim o an yazamadýðýn þiirlerin güzeldir buruktur belki ama umutludur bir adam vardýr içinde, mutludur
Bir kadýn vardýr adamýn sol yanýnda Bulunmayý bekler durur Durur hep orada
. . dedim ki bir þiir yazdým sana içinde beni bulsana
Sosyal Medyada Paylaşın:
Büşra Topbaşlı Nazlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.