O çok güvendiðin saðlýðýn kaybolur Ayaklarýn yürümez Gözlerin görmez olur Güzelliðin geçer Bakarsýn. Aklar düþer saçlarýna O saf cildinden Eser aramak istersin Düþünürsün gençliðini Hýrsýn geçer Kavgan geçer Durulursun zamanla Daha anlayýþlý bir sendir karþýndaki Bilirsin artýk neyin önemli olduðunu Ahh!Sana yaþadým dedirten tecrübelerinin deðeri Geçmiþte býraktýklarýný düþünürsün Kimbilir þimdi neredeler? Bilirsin hep býraktýðýn yerde Býraktýðýn gibi deðiller Batan güneþe bakarsýn Bozkýrda batar;göçebeler görür Avcýlar yaþar onu, yüce daðlara kavuþur Denizle birleþir;þanstýr görmesi Tam beþmilyar yýldýr batan güneþi Bir de sen görürsün Ne kadar büyükse bu dünya,bu evren Akýp giden zaman da Eþtir büyüklükte ona
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazmiye Zuhal Topçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.