..
klasik bir deðerle ikiden fazla el deðen eskicilik sanatý bir deðil mi
biri seven diðeri sevilen /müzayede baþladý aþýk olan alýr eseri
kalp karþýsýnda yüreðin yaralýsý hep sýzýda kalýrsa
sömür izdivacý pýhtýlansýn alý diðeri mi ödesin zarar ziyaný
ayakkabýsý tekini mayýnda býrakana sor ki
çift olmamak gurura saygýyý patlatýrdý cürümsüz iskarpin kalýplarý
türkü gibi caz müziði ikisi de yanýk-götür birini al yanýnda zenci payeni
bir kýz al iki baþlýk parasý öde modunda-çareleri
dükkanlar sürüm-indirimi iki adet ver dersen gözlerin dört görür pareleri
lâf olsun demekle sohbet tükenmiyor yiten de görünmez yenisi gelene kadar
zaman da yok prese baþlasa ayrýlýk takviminde iþ yoðunluðu var erkek egemen zaten
güftekâr derdi sözün g’özüne þöhreti yapýþtýrmaktý Zehra Bilir’i çok severdi Babam
açlýðýn tiridine banarken iðde dalýna yuva yapan mandanýn gözü havadaydý
müstehcen deðildi o vakitler dam üstünde un eleyen genç irisi tazeler
zamaneydi tüm çocuklar-devir deðiþtirdi 45’lik taþ plâklar kýyamet gramofonu zannýyla
hatrýma kazýmýþtýr derince bir yer hafif esintide Annem ’Ahh Haydar’ dediðinde
Paþa olmamýþtý o vakitler altýn varaklý çerçevede sakalýn tararken
salatalýk sahneye düþtüðünde sessizce söylemiþti Dümbüllü Ýsmail ’bu kartvizitin sahibi nerede’ ?!
ilk tiyatrodan geçti kara tren düdüðü dumansýz tenkitte Afife Jale’yle
ben meczubum desem alýþýrdý kýþ kýþlýðýný yaparken yerli kuþlar
herkesin Ýstanbulu kendine müslüman-
geçende ; göbek sayýsý karýþýk Kelebekli lâkaplý büyüðünden büyükçe Annemin
hafif göçük mezarýna ürkerek gittim ruhundan fikir almaya bir çift Beyaz Zambakla
ne söyledi anlatsam ! tümüyle düþ karasý Ýstanbula yeni göç dalgasý
sen de mi geldin’ dedi ? büyük torunumun çocuðu’’ -biraz mahçuptum ama çok gururlu
kokumdan tanýmýþ hiç görmemiþti beni-
-’bir toz duman kalktý burada kaosla/dünya battý da geldin yanýma dedim ruhumca ’!!
-’evvel zaman rüyasýnýn fevkinde ikinci aþk-ý cihan harbinin ahiret tarifinde
ve bembeyaz kelebek kanatlarýyla hüznü kadim harabeliðine usulca konup
sonra kýrçiçekleriyle donanmýþ nûr yüzünde süzülerek uçmak meleklerle’
-Büyük büyük Annemin tüm vazifesi buymuþ iþte !
-dünya kapýsýna varmadan seslendi arkamdan
-Ýslâmbol’a özlem için var mý bir bahane-
yoksa t’ek s’özüm beridir lâldýr dilim huzru þahaneye’
-yok dedim büyük anneanne kons-tam’polis oldu asitane
yabancý olduk tanýmýyor bizi hiç kimse
buradan da kovarlar ise gelemem bir daha kabrine...
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.