TUTTURDUM Bİ GAYDE ..

Köydeyim, köy evi, ahþap kokusu, kar yaðýyor dýþarýda..
Pencerede hafif rüzgar ýslýðý, soba yanýyor ama nasýl güzel.
Duvarda dededen kalma eski bir saat týk týk, yer sofrasý kurulmuþ.
Sofrada fýrýnda patates, turþu, yayla tereyaðý ve kuru ekmek.
Sevdiðim kadýn çayý demliyor ve ben tulumumla yol havasý çalýyorum.

Aðacý besleyen ýrmak deðil mi
Yapraðý besleyen dallar deðil mi
Bu dünyanýn sonu toprak deðil mi
Yeme oðul yeme yetim malýdýr

Yema oðul yeme yetim malýdur
Yememiþ da olmaz dünya halidur

Çýktým çalikana sarý su içtim
Ayaðým kaydýrdý çamura düþtüm
geceyi gündüzü oraya seçtim
Yeme oðul yeme yetim malýdýr

Yema oðul yeme yetim malýdur
Yememiþ da olmaz dünya halidur

Gittim ardeþene geçtim ðereye
Nasýl boðulayým büyük dereye
Akþam gelirim bak pencereye
Yeme oðul yeme yetim malýdýr

Yema oðul yeme yetim malýdur
Yememiþ da olmaz dünya halidur

Yazan : Rahmetli Cevdet Öztapal
Sosyal Medyada Paylaşın: