Aklýmdan zorum var! Bilmiyorum ! Ne olucak, Baþýma ne türden bir bela getirecek Akýlsýz baþým..
Ben böyle deðildim. Aslýnda ! Aslýna bakýlýrsa; ben buyum diyemedim Hiç bir zaman kendi namýma. Boþa tükettim , koskoca bir boþluk Ýçinde, Devirdim! Otuziki seneyi Bir çýrpýda..
Birþey anladýðým yok bu hususda Anlatan olsada" Anlayacak beyin olduðunu düþünmüyor Zaten ! Kendimde. Anlatan olmuþtur. Mutlaka Birþeylerde iyiliðim hesabýna.
Yolum yol olmadý. Hiç bir zaman dahilinde Ýþe yaramaz , hayaller kurdum! Aklým yetmediðini bile bile Kaybeden hep ben oldum. Yenildim. Kendi kendime.
Þimdi ! Susarak ölmeyi bekliyorum. Âhmak gibi Sýzmýþ hayatýn bir köþesinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.