11 NİSAN

Ey cennet misali, huri timsali,
Öz kuvvetinle aldýn sen istiklali,
Gösterdin millete imkânsýz hali,
Ne yaparsak azdýr sana ey Urfa!

Þehitlikte yatar binlerce kiþi,
Topraðýnda kesildi Sacor’un baþý,
Dinmemiþtir hala düþmanýn yaþý,
En büyük darbeyi sen vurdun Urfa!

Dört etrafýn çevrilidir dað ile,
Dað yamacýn döþelidir bað ile,
Dünyada meþhursun sade yað ile,
Ender güzellikli ey þirin Urfa!

Ýlim sende doðdu yalan diyemem,
Topraðýndan kovsan, yine gidemem.
Urfa bensiz, ben Urfasýz edemem,
Neyleyim en büyük aþkýmsýn Urfa!

Gözüme ýþýk, damarýma kansýn,
Bebeðime beþik, bedenime cansýn,
Seni bu hallerde koyan utansýn,
Canýmla, cismimle seninim Urfa!

Bir ilahi bin musikidir sende,
Doðdum sende, ölmek isterim ben de,
Haktankaçmaz azraile canýn verende,
Soluðunu bitirecek adýndýr Urfa!

Sana ne yazarsam ben az görürüm,
Her karýþýn öz vatandýr bilirim,
Sana göz dikenin gözlerini delirim,
Sana bu can daim fedadýr Urfam!

Abdullah HAKTANKAÇMAZ
ah6334@gmail.com
(VAVEYLA adlý Þiir kitabýmdan)
Yazýlýþ/ 07.04.1963



Sosyal Medyada Paylaşın: