Bir intihar mektubu gibiyim Suskun dudaklarýmda kalan gölgenle yaþýyorum Kuþlarýn sesini duymuyorum eskisi gibi Renksiz kaldý dünyam, sevemiyorum Kimliksiz zaman durdu bende...
Yalnýzým nicedir Çok efkarlý kalbim Kimse Kimseler bilmiyor Kristal bir kadehte boðuluyorum her gece...
Seninle doðduðum günün Gecesindeyim þimdi Sessiz sedasýz çekildim köþeme Kirpiklerimin gölgesine astým hasretini Beni benden alan alaturka þarkýlara sarýlýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fuat.İncir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.