KADERİM OL (535.)

Hiç bir þeyden tat alamaz oldum
Aðzým zehir gibi acý mý acý
Yanýyor boðazým gözlerim yaþlý
Kulaklarýmda bir uðultu
Ýçimi ürperten bir rüzgar esiyor
Azgýn lodoslar yüzüme kýrbaçlarýný vuruyor
Kor düþmüþ san ki karlar gibi eriyorum
Düzelemedim nedense
Baþým dönüyor hala boþluktayým
Çýk gel artýk gel ne olur
Aklýmý yitirmeden bitsin artýk bu eylem
Ruhum ve bedenim oldukça yorgun
Gün her gün yeniden doðsa da
Zaman durdu benim için
Son sözlerin kaldý kulaklarýmda
Son bakýþlarýn yerleþti ufkuma
Sonrasý özlem ve hasret
Yüreðimde bir sancý
Sýkýþtýrýp durur hiç rahat vermez
Kývranýr dururum
Var olmayan bir coþku
Heyecan dolu ruhum
Uzaklarda bir çýðlýk sesi
Yardý gök yüzünü delercesine
Ýndi ruhumun derinliklerine
Çatlayacak gibi oldu göðsüm
Tufanlar koptu göðüs kafesimde
Senle sürdüm gecenin karasýný
Her ürperti bir var oluþa dönüþtü
Her belirti senden bir parçaya
Geçmiþin ilahi sesleri kulaklarýmda
Mavisinde siyah var kimsesiz gecelerin
Ýçimde bir sonbahar havasý
Üþüyor ruhum üþüyor bedenim
Hayaline daldýðým nice uykusuz gecelerim
Sensizliðin nefesinde hasretim nefesine
Yitirmeden umutlarýmý
Bitsin bu hasret bitsin bu özlem
Haydi çýk gel sevgili
Ne olursun gel




Fatma Ayten Özgün




















































Sosyal Medyada Paylaşın: