EY YABANCI

EY YABANCI

Nefesiyle vuruyor
Bir kadýn bir adamý
Elleri elleriyle karýþýyor
O emanetçide kalýyor yüzü
Ellerimin arsýnda bu saçlar
Hangi sözcüðü hangi nesneyle kaynaþtýrmalý
.....
Ýþte seni yýkýyorum sularla
Yine yýlar sonra
Ey çýplaklýk
Ýþte bu tende gizli Özgürlüðüm

Çocukluðun öndeki perde
Ýçime iþledin
Alýp onu elimle sokaða teslim eden ben
Baþaklarýn varlýðýndan kin duydu bana
Hangi nefret büyüttü seni
....
Bilemezdim
bilemezdim içinde ne karanlýk adamlar uyandýrdýðýmý

Arzunun keskin býçaðýný
Kokusu duyul sun diye dalýndan koparýlan çiçekler gibi
Koparýldýðýmýzý bilemezdim
Tuhaf þey arzunun eþiðine oturmak
Gücün gölgesine sýðýnmak


Akar aramýzda geceye ben beyaz yüzler
Kýrýlmýþ bir ben var
Kýrýlmýþ bir sen var içimde
Tuh av þey yavaþ yavaþ unutmak
O kadar daha tuhaf olan unutup hatýrlamak
Sonra aðýr aðýr yenide unutmak

Dolaþtýrýyor þimdi o
Bedeni avcunda
Pazar yeri de
BU tellal
Umduðunu bulamamýþ

Asfaltta çakýlmýþ çakýl taþýný
Hangi su yýkar


Hangi mevsim nefreti büyüttü
Yorgun beleðim hangi þarkýda vardý
Hangi þarký buluþturdu gündüzü gecemizle

Ýþte bir varmýþ birde yokmuþ
Hangi buluþmaydý o
Yoklukta kendimi
Varlýkta seni
Sen yoktun ben olmadým
Ben oldum sen olmadýn
Bir varmýþ bir yokmuþ
Yokmuþsun i mgesi varmýþýn i mgesini silikleþtirir

Çok uzaktan el salama kendine
Çok uzaktan el salama bana

Bir yer olmalý seni bana
Beni sana getiren
Bir yer olmalý

Bir ilkbahar düþü
Ýþte budur gönül borcum
Ýyi es ey rüzgâr
Dalar arasýnda
Savur göðsümde kalan son tomurcuðu
.....

Ayný mevsimde açan çiçekler gibi
Sýrt sýrta iki mevsim
Doðumun sancýsý ölümün acýsý

.....
Ey düzenci kýz ölümü bildir bana
Hani o eskiden olduðu gibi ýþýl ýþýl gözlerle
Kuþlar gibi kanat çýrpa çýrpa
Dansa duran
O dudaðýndaki incelik
Yüzündeki gülüþle
Ýþte yine kendimle geceye
Bir þehrin hikâyesini fýslýyorum

Köleliðime doðarým
o zaman parçacýðýnda
Gelecektir belki
Yanýlsamalar kurtarýcýsý
Ýþte o güne deyin
Sözcüklerle sürdüreceðim kendi neslimi


Biliyorum bir baþlangýç noktasý var
Fýrtýnadaki az evvelki esinti
Esintiden az evvelki rüzgâr
Rüzgârdan az evvelki fýsýltý
Ýþte orda fýrtýna da önce bir yerde bir kelebek kanat çýrpýyor
Sen kelebekten evvel kurdun i mgeyi
Ýþte tam orada üstünde duruyorsun sözün.


Bir beþiktir hayat salýnýr gecede yataðým
Salýnda gel bir beþiktir hayat



































































Sosyal Medyada Paylaşın: