Üzerindeki çizgiler hiç çizilmemiþ olsa Varlýðýnla zamana damga vuran Zorlu sýnavlarda insanlarý koruyan Kýrgýn kalplere sevgi aþýlayan Canýna sýðýnýyordum biliyor musun?
Can alýcýydý sürme gözlerin Al yanaklarýn içimi ürpertiyordu. Cennet kokulu sevgin Ýçimde bitmeyen hasretinle yanarken Yüreðimden hüzünler fýþkýrýyordu. Can yüreðin, ahenkli saçlarýn Yüreðime yaþlar deðdiriyordu...
Yetim duygularým yerleþiyor gecelerime Yýkýntýlar oluþturuyor þifasýz kelimeler Neden diye sormadan Bir köþede oturuyor yalnýzlýðým...
Boylu boyunca sen kokan gecelerde Hayatýn her evresinde kuþlarýn cývýldayýþýný Yapraklarýn düþüþünü Aðaçlarýn yeþil dallarýný seyrederek Mavinin gizeminde seninle kayboluyordum...
Mehmet Öksüz Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Öksüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.