Hiç kimse kendi evinde deðil tüm film komþunun apartman dairesinde geçiyor evin sahibi baþka bir eve gitmiþ onun da kara kalem yazgýsý komþu olmak üzerine dünyada yalnýz olmadýðýmýz düþüncesi içten içe rahatsýz ediyor bizi kameraya el sallýyoruz film bitiyor o an büyü bozuluyor ve bozuluyor bedenimiz bu kadar...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.