Aþk yolu dikenlidir kolayca varýlmýyor Öyle berbat bir þey ki düz yolda þaþýrtýyor Sensiz aldýðým nefes artýk bana yetmiyor Kavuþma umuduydu ayakta tutan beni
Yaklaþýyorum artýk ikinci baharýma Kapýldým gidiyorum bahtýmýn rüzgarýna Ne umutlar vardý gelecek yarýnlara Kavuþma umuduydu ayakta tutan beni
Seviyorum diyorsun ama gönlün havalý Gittiðin günden beri bu gönül hep yaralý Artýk istemiyorum sensiz olan dünyayý Kavuþma umuduydu ayakta tutan beni
Sana söylediklerim isyan deðil haykýrýþ Vuslat kavuþmak deðil aþkýn sonuna varýþ Artýk yoruldu gönlüm yolun sonuna varýþ Kavuþma umuduydu ayakta tutan beni
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.