Niye Kulluk Edersin Kullara İnsanoğlu
Toprak yesen doyarsýn rýzkýna kefil varken
Niye kulluk edersin kullara, insanoðlu
Kursaðý boþ kuþlarýn seherden daha erken
Konduðunu görmen mi dallara insanoðlu
Günü kurtarmak için helâl haram demeden
Çýkmýyorsun sabaha kul hakkýný yemeden
Çiçeðe uðramadan petek dolsa semadan
Arýlar mühür basmaz ballara insanoðlu
Kudretin kemendini dolayýp düþkünlere
Kurtlarýn sofrasýnda sunarsýn piþkinlere
Böbürlenip durursun göðsünü gere gere
Ahmaklar raðbet eder çullara insanoðlu
Hinlikte benzerin yok çoraplarý örmeye
Alma aðacýndansýn elin gitmez vermeye
Abýhayat içsen de saltanatý sürmeye
Yiyiciler üþüþür mallara insanoðlu
Sular alev alýrken Cehil’ lerin þerrinden
Dalgalar çýrpýnýrken sürgünlerin kahrýndan
Güneþ bile yaslýysa, umut yoksa yarýndan
Seyirciler bulunur, hâllere insanoðlu
Gitmek varken Yunus’ça Tapduk’larýn peþine
Girmiyorsan Rumî’nin Þems’i gibi düþüne
Þinel’im Lâhavleyle vursan dahi döþüne
Bindirirler dörtkollu sallara insanoðlü
DÖNDÜ DEMÝR ÞÝNEL ÞÝÝRLERÝ ÝÜREÐÝN SESÝ’NDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.