Ýnsan insana vurur, tarih boyu her asýr; Rabb’im neden insanlar kendi nefsine esir? Bu yüzden ki sorguyu meleklere vermiþsin, Nefsine zayýf kalmak, insanda büyük kusur!
Onur ve þahsiyette yokluk, hiçliðe ait; O kutsal adalete körlük, haçlýya ait; Orda “Her koyun kendi bacaðýndan asýlýr.” Her suç kendine özgü, ceza suçluya ait!
Sen her þeye þahitsin, ne bir iltimasýn var; Ne uyumsuz mevzuat, nede bir kumpasýn var; Ne zalime hak verir, ne mazluma vurursun; O yüce mahkemede adil bir makasýn var!
Coþari, kim hainlik ederse bu millete; Kim düþerse gaflete, þer’e ve dalâlete; Kim yetim hakký yerse, burda vermese bile; Orda hesap verecek, en kutsal adalete!
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.