KALBİMDE SEVGİ GÜLLERİNİ SEN AÇTIN

Bir hazan çiçeðinin hüzün gözyaþlarý idim sensiz.
Yitik hayaller peþinden koþan umutlarým,
O gözler...
Hep senli aramalarla koþuyordu,
Karanlýðýn ellerine!..
Üzüntüm sýrtýný vermiþken çýkýlmaz daðlara,
Nedenini soruyorum,Tanrým nereye ?
Þimdi yaðmur yaðýyordur uzak bir kentte,
Sen yaðmurlarda ýslan,yaðmurlar gözyaþlarým dýr.
Burada güneþ ilk defa doðdu...
Sen yoksun, neye yarar ki...
Dört duvar arasýnda kanýyor yalnýzlýðým !
Hüzün þarkýlarýnýn dizelerinde aðlar kalbim...
Ve, gözlerimde bekler mavi düþlerim
Bir yasak konamaz aþka, dünya durdukça,
Dil susar,her þey susar,aþký kalbim konuþur.
Sen varsýn ya, umutla bekleyenim...
Bayram sanki günler...az kaldý zýndan tutsak !
Ha bitti ha bitecek !
Gözyaþlarýma uzanan ellerin var...
Dost gözlerin var...beni sevecek !
Bu gurbet bir gün bitecek bitecek.
Tüm sevgi çiçeklerine merhaba diyorumm.
Sosyal Medyada Paylaşın: