Bu kaçýncý gidiþin; Ýlk deðilki ! Unuttum birden hepsini, gözyaþlarýmýn boþanmasýyla... Doðru ya, hayat senin. Üzerkende hiç beni düþünmedin.. Gitmeden, bir daha yokla kendini istersen. Baþka yapacaðýn kaldý mý? Neydi benim adým? Her aðlattýðýnda unuttuðun? Her ihanetinde aklýna bile gelmeyen? Yine git ! Kime istersen... Benim yapamadýðýmý, hep sen yaptýn. Bomboþ sokaklara hep ben baktým... Yazdým, söylendim, aðýtlar yaktým... Her geliþin, üzmek içindi biliyorum. Dönersen bir gün, ben olmayacaðým burada. Topraða yakýn ruhum... Bir kýrýk kalp, bir çift aðalayan göz, arkandan kalan... Ýnandým artýk gerçekten.. Aþk’ ta, sevgide yalan ! ... T.C.Nigâr Güler. 02.06.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.