Bu Fani Ömürü Gönül

Ýç yüzünü görsen rengi kapkara...
Al sanma bu fani ömürü gönül.
Konulduðu kazan siyah sap kara...
Bal sanma bu fani ömürü gönül.

Dolanýr bir yýlan gibi beline...
Günde kaç kez deðer yürek teline.
Tutunsan bin diken batar eline...
Dal sanma bu fani ömürü gönül.

Belki tutar diye akmakça sýkan,
Fos bir düþünceyle zorluðu yýkan,
Gerçeði saklayýp huzura çýkan...
Fal sanma bu fani ömürü gönül.

Gerçek anma dostum bu dünya yalan,
Her þeyin burada olacak talan !
Þekli deðiþmeden hep böyle kalan...
Hal sanma bu fani ömürü gönül.

Gurur, kibir teþkil eder özünü.
Fazla yükseklere dikme gözünü.
Gün olur çekinmez der son sözünü...
Lal sanma bu fani ömürü gönül.

Kurtul diyerekten benlik haltýndan...
Nice ses yükselir dinle altýndan.
Mezarda terk etmez saf, som altýndan...
Mal sanma bu fani ömürü gönül.

Ecel gelir sana dostlarý üzen !
Ters yüz olur bil ki kurulu düzen,
Azgýn denizlerde batmadan yüzen...
Sal sanma bu fani ömürü gönül.

Ölümün kütlesi sýðmaz vezine...
Ben akilim diyen bunu sezine.
Þakarsýn dönüþmüþ kefen bezine...
Þal sanma bu fani ömürü gönül.

Cumali baðýna gelmeden hazan...
Ýyi deðerlendir kaldýrma kazan.
Az yerde çok olan ahreti kazan...
Yal sanma bu fani ömürü gönül.
Sosyal Medyada Paylaşın: