DENİZİ GÖR..

Mazide kalýr acýlar hep keder.
Gemiler gelirler gemiler gider.
Otur balkona sen dünyaya deðer.
Anýlarým acýlarým beni ter keder.

Kendimi ben hep gökte sanýrým.
Elime bir kaðýt birde kalem alýrým.
Çevreme bakar þiirlerimi yazarým.
Bakarým martýlara hep aldanýrým.

Denizde yaþarlar binlerce canlý.
Hislerim olmasýn hiç efkarlý gamlý.
Tutmuþlar balýklarý bak elleri kanlý.
Ýnsanlar etmiþlerdir çevre talaný..

Gerçek denizi þimdi görmüþüm.
Yýllarca ben bakarak körmüþüm.
Baktýðým deniz olmuþ bir düþüm.
Bu dünyaya sanki ben küsmüþüm.

Baktýðým deniz sanki oldu benim.
Gemiyle baþýma alýp ben giderim.
Hobimdir benim gezmeyi severim.
Çevreyi el ele hep koruyalým derim.

Gelen vapurlar yerini alýr hemen.
Duygularým sevgilerim biter birden.
Kulaðýma sesler geliyor her yerden.
Kalmamýþ insan yeþil çevreyi seven.

Fehmi.
Seyretmek istiyorum denizi akþam.
Bir ölüdür dalgalar kalbimde tam.
Dalgalý denizler olmuþlar bir cam
Burasý olmalý benim hayali dünyam.

Sosyal Medyada Paylaşın: