Razı Mısın Ey Sevgili ? (Sakura)
Dilime dolanmýþ en zehirlisinden sarmaþýklar
Dolamýþ sarmýþ yapraklarýný, ruhumun en karanlýk dallarýna
Zehrini akýtmýþ tenime, içime, katran karasý hecelerime
Tutunacak dallarýmý sarmýþ bir bir, kayganlaþmýþ o vakit yaþama tutunuþlarým
Ha düþtü ha düþecek, ezilecek ayaklar altýnda býrakýlan yaþlarým
Yüreðime yeniden mehtaplý geceler resmetmek gerek
Iþýklarý parýl parýl umuttan giyisiler giydirmek gerek
Ruhumun soluksuzluðuna, candan teneffüs gerek
Ellerim titrek, kanlý yaþlarým kýrýlgan dizelerime giz
Umutsuz titreyiþlerine en zehirli aðlayýþlar gebe bendeki dilin
Sevgili deyip de tutunacak bir el gerek nefsime
Öyle bir el ki, zehirlerinden arýndýracak ruhumu
Sökecek tutunacak dallarýma sarýlmýþ zehirli yapraklarý
Öyle bir el ki, avuç içlerine akýtacaðým çaresiz yaþlarýmý
Omzumu ta yüreðine yaslayacaðým
Ve orada damla damla çaðlayacak çocukça kahkalarým
Öyle bir el ki, sabýrla okþayacak saçlarýmý, kahýrlarýmý
Gözyaþlarýmdan okyanuslarda boðulmayý göze alacak gülüþleri
Ey sevgili,
Ey dilimin ucundaki hayallerimi çekip sinesinde çiçek gibi büyütecek kiþi
Gelip de konmayý düþündüðün bu yürek aðacýnýn dallarý kirli, kaygan, kýrýlgan
Razý mýsýn tenine acý verecek bu kavuþmadan ?
Razý mýsýn canýný közlere atýp kavuracak bu aþýða koþmaktan ?
Bu aþýk ki yakacak canýný belki her daim, kendi canýný yaktýðý gibi
Dökecek yaþlarýný yüreðine, kendine yaptýðý gibi
Bu aþýk ki sevecek seni, hiçbir canýn sevmediði gibi
Hep olduðu gibi, kendinden geçercesine, kaçarcasýna, kendini unuturcasýna
Tüm bunlara razý mýsýn ey sevgili ?
Razý mýsýn kendinde kaybolmaya, benlik dehlizlerinde boðulmaya ?
Sonra da biz olup, sonsuzluðun demlerinde savrulmaya ?
27 .11. 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.