Gezinirken dün Kurtuluþ Parkýnda Rastladým bir çiçek gözlü madama Tükenmeden þu feleðin çarkýnda Arzý sual ettim kardan madama
Durduðu yer bir masanýn üstüdür Ýleriden sandým âdem büstüdür Bunca reva acep kimin kastýdýr Bacak yokken kollarý da budama
Etkilenip üstündeki fraktan Önce birkaç sual ettim meraktan Yakýndan mý gelmiþ yoksa ýraktan Aþina mý bihaber mi modama
Doðrulurken oturduðu masadan Nezaketi hoþtu onca nisadan Tipi minyon boyu azcýk kýsadan Davet etsem gelir miydi odama
“Korkuyorum” dedi düþüp ölmekten Et kemiðe bürünüp de gelmekten Çevrilen pis dolaplarý bilmekten Dönüvermek haz alan bir cudama
Ýçinizde korku daðlar aþmýþken Her rezillik paçalardan taþmýþken Bu KARDANcýk aklým bile þaþmýþken Hayran kaldým þu sizde ki çýdama 27.12.2018
.....DOST KALEMLERDEN....
Severim þiirsel karlý yerleri Düþündükçe döktüm ecel terleri Ustaya derim ki sevdim mirleri Bir sorsa da beni gelse yadýma. Sevgili ustam, Ahmet KARA’ya sonsuz teþekkürler...
Mehmet Ali ÇAÐLAR (Çaðlar ABDAL) Ankara / 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağlar ABDAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.