sütün su kesmemesi gereðine eþ’ti; seninle rastlaþmak, elini tutma ih/ti/mali duraðýnda yitik ve yorðun bir düþün koynunda geldi yine beni buldu senden melankoli en saf en katýksýz haliyle gözlerinin derinliðine düþerken mutluluk fotoðrafý düþledim diye çaldýn kapýmý hazýrlýksýz aþkla/þ/mak k/ulak z/arým/da ki sanki mi majör dü titreþen moleküllerinde er/i/miþ sesin
ahhhh o benim zavallý çaresizliðim yine katmer katmer metastaz yapýp durdu sevilme hayallerine aldý toz pembe masum libidoyu "azðýn teke sendromu"na soktu tutkuya tavan üstü çatýsýz tavan yaptýrarak "sevmelisin" þiarýný döþedi o kendi usulünce, ince böyle de benim gibi delice "sev/ince" melankolinin en aðýr gam perdesin’ce kurþuni bir nehir gibi akýyorum sana þimdiki dem irademin eksik iz düþümüdür ruh-i canýmdan terkeder tenimi bak boþ/aldým bendimden ben bende b/ensiz kaldým sende cisimleþip bilinmezler le habis’ce de irileþip s/ensizliðe hapis kaldým ben bensiz ben sensiz bensizsensizkimsesiz kendi cismimden soyut bir gölge oldum duyulmaz olunca billur sesin çoook çok uzadý anlamsýz rotasýz ve notasýz "ES"in kerem et ey yar kulaðýma gelsin sesin kuraklamýþ dudaklarýma ýlýk nefesin rüyalarýmda sayýklýyorum ya hep ismini anýp kendi gölgemin ardýnda sensiz kalýp, kalan ömrümü de yere çalýp an’sýz ve anýsýz ým artýk umarsýz ve sessizce yutuyor bir kara delik çekiyor içine beni, sanki zihnimi emercesine olanca direncimi bu rezil gayda kuyusu aldý "mutlu yaþamak" bu köhne ve sensiz akþamlarda havada asýlý çooook anlamsýz çok ta hacimsiz kaldý...
31:MAYIS/ 01:HAZÝRAN:2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.