UNUT GÖNLÜM
UNUT GÖNLÜM
Ben severken kýymetimi bilmeyen,
Aðlayýnca gözyaþýmý silmeyen,
Uzaklardan bakýp bana gelmeyen,
Yad elde ki aþkýmý unut gönlüm.
Sevdasý içimde kendi yad elde,
Kokusu kalmadý goncada gülde,
Delicesine seven bir gönülde,
Durmayan vefasýzý unut gönlüm.
Ayrýlýk acýsý ölümden beter,
Tomurcuk hasreti burnumda tüter,
Dinsin gözyaþýmýz gel artýk yeter,
Gelmeyen sevdasýzý unut gönlüm.
Ne desem faydasýz halden anlamaz,
Ýçi yanar bensiz gözü aðlamaz,
Ölsem yine gelip kefen baðlamaz,
Ýnatçý hayýrsýzý unut gönlüm.
Ferhat’ýn hasreti daðlar aþýyor,
Sevdayý sýrtýna sarmýþ taþýyor,
Kimseler bilmez ki nasýl yaþýyor,
Canýmda ki cansýzý unut gönlüm.
(11) 25.08.2006
www.ferhatarslan.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferhat Arslan Haliloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.