Büyüdüm (Sakura)

Büyüdüm
Kanaya kanaya, acýya acýya
Çocukluðum kirpiðimin ucundan koparýldý sanki
Balonlarým patlatýldý, þekerlerim avuç içlerimden alýndý
Oyuncaklarým bir bir kýrýldý
Salýncaklarýmýn ipleri kesildi
Kaydýraklarým hiç düþünmeden eskicilere verildi

Büyüdüm
Hayallerim çalýna çalýna
Gençliðim bahar tenimden koparýldý sanki
Önce pembe bulutlarýmý söktüler
Yerine en karasýndan, en puslusundan dumanlarý verdiler
Yýldýzlarým alýndý sonra, ýþýl ýþýl gök yüzümden
Geriye alaca karanlýklarý serdiler
Düþlerim, gülüþlerim, umutlarým alýndý ardýndan
Geriye boþ bir kabuk býrakýlýrcasýna
Býrakýldým ten denen caný acýtan bu giyisinin altýnda

Büyüdüm
Sadece gözyaþlarým, özlemlerim, acýlarým kaldý bana
Her gözyaþým kesik kesik oluklar býrakarak akýp durdu ruhuma
Özlemlerim büyük hortumlar olurcasýna
Alýp savurdu beni hasretlerin en koyu limanlarýna
Acýlarým onlar hazan olup düþtü þakaklarýma, saçlarýma
Þimdi titrek ellerim ve dudaklarýmla ben
Kaybetttiðim masumluðuma aðlýyorum

Büyüdüm
Küçülürcesine, azalýrcasýna, yokolurcasýna
Kendinde kaybolurcasýna

17 . 11. 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: