Bir Faninin Mezar Taşından

Aðlayarak selam verdim dünyaya
Ýsmim kondu yeryüzüne inince
Dört elle sarýldým derdim dünyaya
Sorumluluk omuzuma binince

Aþk için çalýnca gönül telleri
Kýskandýrdým cazibemle elleri
Çok uzun sürmedi gençlik yýllarý
Zamparaydým daldan dala konunca

Yokladý kalbimi gönül hýrsýzý
Kapladý ruhumu ince bir sýzý
Direndi yýllara sinemin közü
Sevda ateþine düþüp yanýnca

Zevkten dört köþeydi emanet caným
Baþka akýyordu damarda kaným
Okunurdu gözden aþk heyecaným
Sevilmenin lezzetine kanýnca

Sevgisini yüreðimde duyardým
Mutluluðu etrafýma yayardým
Gökyüzünü düþlerimle boyardým
Mest olurdum sevdiðimi anýnca

Küle dönen Kerem soydaþým oldu
Ýnleyen naðmeler sýrdaþým oldu
Acemi sakiler yoldaþým oldu
Umutlarým bir çýrpýda sönünce

Her gün kirpiklerin bendini çözdüm
Bahtýma yüklendim, feleðe kýzdým
Yaþamaktan býktým, canýmdan bezdim
Her akþam gözlerim yolda donunca

Delibal’ým, bilincimi yitirdim
Direksiyon koltuðuna oturdum
Yalan dünya hayatýný bitirdim
Sola sinyal verip, saða dönünce

Celil ÇINKIR – DELÝBAL

Sosyal Medyada Paylaşın: