Gece ve Hece !

Titriyordu gizlice,Onu ilk gördüðümde.
Çýrýlçýplaktý gece,Koynuna girdiðimde…

Bulutlarla kaplýydý,Yýldýzlarý sönmüþtü.
Aya hançer saplýydý,Bir ölüye dönmüþtü…

Hiç soluk almýyordu,Rüzgarý kesilmiþti.
Islýk da çalmýyordu,Sesi de kýsýlmýþtý…

Sýkýca sardým onu,Tenimin ateþiyle.
Gevþedi biraz kaný,Kalbinin atýþýyla…

Gözlerini açarken,Simsiyahtý benizi.
Nefesimi içerken,Yanýyordu genizi…

Halsiz gece sayemde,Sanki þifa bulmuþtu.
Gönlündeki payemde,Bir yükseliþ olmuþtu…

O kapkara yüzünü,Bir aydýnlýk sarmýþtý.
Ay gecenin üstüne,Yýldýzlarý sermiþti…

Dostuz o günden beri,Biz yýldýzlý geceyle.
Arzu ile Kanber’ i, Yazýyoruz heceyle…

Her gün güneþ batýnca,O söyler ben yazarým.
Sabah þafak atýnca,Tan yerine kýzarým…

Yaprak daldan düþer mi,Sararýp da solmadan.
Sahibine koþar mý,Bu can, gece olmadan.

onuncuköylü
Sosyal Medyada Paylaşın: