SEN İSTE

Sen iste çöktüreyim,
Daðlarý diz önünde.
Onlardan getireyim
Sana kar yaz gününde.

Sen iste gökten ayý,
Ellerine koyayým.
Yýldýzlarý toplayýp,
Birer birer sayayým

Sen iste ateþini,
Güneþin söndüreyim.
Dünyayý durdurarak,
Tersine döndüreyim.

Sen iste gemileri,
Karadan yürüteyim.
Tireni raydan alýp,
Ardýndan sürüteyim.

Sen iste de zamaný,
Bir yerde durdurayým.
Ýstediðin sarayda,
Sana taht kurdurayým.

Sen iste bir yol bulup,
Yýldýzlara çýkayým.
Oradan yeryüzünde,
Yalnýz sana bakayým.


Sen iste soldurayým,
Dalýnda açan gülü.
Susturayým o güle,
Aþkým diyen bülbülü.

Sen iste güle açsýn,
Senin için diyeyim.
Bülbül þarký söylesin.
Tek sana söyleyeyim.

Sen iste ulaþýlmaz,
Yerden sana geleyim.
Gelemezsem o yolda,
Öleceksem öleyim
Mihmail Çakmak
Sosyal Medyada Paylaşın: