Sabahlarý olmayan , Sonu Karanlýk , Akþamlarýz aslýnda . Görüþmemiz imkansýz , Yüreðim bunu anla.... Dýþarýda rüzgar eser , Sesin ise içimde , Ellerin saçlarýmda gezinir , Okunur gözlerinden, Bana olan hasretin... Haketmemiþtik oysa, Böylesine hüznü,acýyý . Ömür dedik adýna , Mahzun yýkýk ve yalnýz . Biz masumca sevmiþtik , Kimseyi incitmeden , Sadece sevdik . Dokunduk yüreklerimize , Ýmkansýz sevdalara geldik . Vurulduk inceden , Ta derinlerden... Yine de sarýldýk birbirimize , Bile bile yenik düþtük , Kor alevlere... Þimdi dayanýlýr mý ? Býrakýp gidiþine , Çaresiz kalan çýrpýnýþýma... Kaç zaman unutturur seni , Gözlerin silinir mi ? Aklýma geldikçe sözlerin , Yanmaz mý bu yürek , Akmaz mý gözden yaþ. Yoksa acýtmaz mý içimi Sanýyorsun sen Beni kahreder bu ayrýlýk..
Gönül Bað
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gönül BAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.