Gelmedin
Helezonlar çiziyor, ruhumdaki dalgalar
Gönlümün kýyýlarý, paslanmadan gelmedin
Seni, sensiz sevmeler, limitini doldurdu
Yürek denen deli tay, uslanmadan gelmedin
Duy sesim, duy diyerek, paralanýp durdumda
Her günün indisine, saatleri kurdumda
Ben ki; kahbe feleði, bu uðurda vurdumda
Bitip, kendi kendinde, yaþlanmadan gelmedin
Aþk þiire bahane, sevda; yalan öyle mi?
Sahi, ne idi adýn, Mecnun musun, Leyla mý?
Sanýrým sona erdi, çöl de gezme eylemi
Acýlarla doyarak, beslenmeden gelmedin
Kendinden gayrýsýna; yaren ettin, yar ettin
Elame, seyri sýla, kendine diyar ettin
Hasret denen zalimi, layýkýyla var ettin
Ve dibine uzanýp, yaslanmadan gelmedin
Yaz dedin, bahar dedin, uyudun ya! kýþlarý
Yolunu gözlemekten, dondurdun bakýþlarý
Sustu gönül kuþlarý, sustu, þen alkýþlarý
Duygularým sömürüp, hislenmeden gelmedin
Aliye Uyanýk/BOZOK KIZI
26.05.2019 Çanakkale /Geyikli
Þiirimi günün þiiri seçen edebiyat defteri kuruluna ve yorum yazan beðenen Þair ve yazar dostlara sonsuz teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.