PİŞMAN OLURSUN (517.)

Hayat her isteði vermez insana
Bilmiyorum var mý böyle kudretin
Yalnýzlýk oklarý dönünce sana
O zaman anlarsýn kimi kaybettin

Devasa bir yürek varken bedende
Piþmanlýk baþlýyor çekip gidende
Ýstemsiz titreme baþlarsa tende
O zaman anlarsýn kimi kaybettin

Gönül tüm hüznünü takýndýðýnda
Gece bensizlikten yakýndýðýnda
Gözlerin yollara bakýndýðýnda
O zaman anlarsýn kimi kaybettin

Bazen çaresizlik el ayak baðlar
Terk edip gidenler gizlide aðlar
Hasreti ne zaman yüreði daðlar
O zaman anlarsýn kimi kaybettin

Düþmüþüm böylesi gizemli aþka
Günahým neydi sevmekten baþka
Zamanla gönlüne düþerse keþke
O zaman anlarsýn kimi kaybettin



Fatma Ayten Özgün






Sosyal Medyada Paylaşın: