Yükseklerde dolu yaðar,
Kar düþer.
Düz ovada gönle
Ansýzýn Cemre düþer.
Aþk bir cemre gibidir
Aþk önce gönüle,
sonra yüreðe,
oradan da kalbe düþer.
Aþk cemre gibidir
cemre en son kalbe düþer
kalpte ýlýk,ýlýk
kalbte ki buzlarý eritir.
çünkü son cemre
kalbe düþmüþtür arktýk.
Kan gibidir dolaþtýðý
tüm damarlarý besler,
düþtüðü yeri yakar kavurur
Ýþte Aþk böyle böyledir
Aþka müptelayým Hasrete hasým
Her insanda sevda var kýsým,kýsým
Hallarýmý dilim varmaz demeye
Sevilen mi çok zalim,yoksa seven mi ?
Asi yüreklim
Aþk yüreðe düþünce,
Ne aða,nede paþa dinliyor.
Bu öyle bir duygu ki,
Girdabýna kapýlan,
Ýnim inim inliyor..
sende benim kalbime
bir cemre gibi düþtün
damarlarýmda dolaþýyorsun.
m.yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.