AY SERVİ SİMİN DEĞİL BU GECE

Ay mahcup bir sevgili masumiyetinde yine
Tafrasýndan yanýna yaklaþýlmýyor niyeyse

Kim küstürmüþ bu güzeli ki
Arz-ý endam etmiyor
Hatta tam tersi suçlu misali
Sanki bulutlarýn arkasýna gizleniyor

Þu zifiri karanlýk gecelerde
Kararýyor da birden dünyam
Zeytin karasý gözlerin doðuyor içime
Ve abanýyor yalnýzlýðýn üstüme

Doðsa da gözlerin karanlýk dünyama
Ne halden anlayan var
Ne halimi anlatacaðým bir
Çünkü yine gelmedi düþlerine yattýðým nazlý yar

Tutsakkken yüreðim sensizlik korkusuna
Ne eskisi gibi ay gülmekte geceye
Nede göz kýrpmakta yýldýzlar mehtaba

Yani ne hayalin suya düþmekte
Ne de ayýn þavký daðlara vurmakta

Yüksek bacalarda nöbetteyken bir baykuþ
Anlayacaðýn ay servi simin deðil denizde bu gece
Yakamozlanan yýldýzlarsa onlarda balýklara yem olmuþ

Yani senin anlayacaðýn güzelim
Tek gizli sevdalar meþruiyet kazansýn diye
Yýldýzlar bile mahcubiyetten kuytu karanlýklara sinmiþ

KAÞÝF KANÝ ERTÜRK Eðitimci þair-yazar- kuþadasý 2005
Sarýkaya þair ve yazarlar derneði baþkan yardýmcýsý
Sosyal Medyada Paylaşın: