İnsanlık Selfiesi (Sakura)

Ruhlarýmýz kilitlenmiþ vahþet duvarlarýnýn ardýnda
Gözlerimize kan yürümüþ sonlarý yazmýþýz avuçlarýmýzla
Benlik canavarýna yem olmuþ içimizdeki insanlýk
Vicdanýmýzý hýrs bürümüþ kir tutmuþuz yaptýklarýmýzla

Masum dokunuþlar yerine ellerimiz ölümler býrakmýþ ardýnda
Sevgi busesi kondurasý dudaklarýmýz günahlarý fýsýldamýþ dimaðlara
Attýðýmýz her adýmda kirletmiþiz her þeyi, yaþamýn dengesini
Soluduðumuz nefes bile zehir zembelek yýkým olmuþ hayatlarýmýza

Kirli ellerimiz, yüreklerimiz, insanlýk giyisilerinin ardýnda
Ýyice bir yýkasak arýnýr mý ellerimizdeki kanýn izleri, zalim hayatlarýmýzda ?
Yaktýðýmýz yýktýðýmýz hayatlarýn karanlýklarý üzerimizden silinir mi?
Ya o masum çocuklarýn hýçkýrýklarý duyulmaz mý kulaklarýmýzda ?

Ruhlarýmýz teslim olmuþ nefsimize, kocaman kafeslerin ardýnda
Öldürmüþüz yüreklerimizde masumluðu, hayalleri yýkmýþýz çilekeþ yaþamlarda
Üstelik gülüþler kondurarak dudaklarýmýza, enkazlara çevirmiþiz ömürleri
Öyle bir körleþmiþ ki vicdanýmýz, acýnýn selfiesinde bile boy gösterir olmuþ insanlýðýmýz

04.10.2015
Sosyal Medyada Paylaşın: