Yüzünü ne canlý ne de resimlerde görmedim. Bildiðim, baþta rahmetli babamýn hep rahmetle anmasý olmak üzere; bazý tanýyanlara sordum seni… Hepsinin sözlerinin özü; güzel bir insan olarak anýldýn hep… Ýþte ben de bugün yine hatýrladým seni ve Fatihalarla, dualarla andým ey güzel insan! Rabbim sizleri ve sizler gibi tüm güzel insanlarý rahmetine gark etsin. Âmin…
“Terzi Hacý Mehmet” diye bilmiþim Rahmetle anarým ey güzel insan! Hasretle kabrine çok kez gelmiþim Rahmetle anarým ey güzel insan!
Kur’an okutmuþsun zorlu günlerde Ýyiliðin kalmýþ sade dünlerde Gün olup açýlýr beklenen perde Rahmetle anarým ey güzel insan!
“Dayým” derdi babam, sana derinden Her bayram akardý yaþ gözlerinden Ben de sana baktým kýble yönünden Rahmetle anarým ey güzel insan!
Bahçendeki güller al, pembe, sarý Onlar olmuþ belli ömrünün kârý Dokunmasýn sana cehennem narý Rahmetle anarým ey güzel insan!
Bilenler bilirler bilmeyen bilmez Baþýn aðrý daðý yere eðilmez Kalbim yaþadýkça defterden silmez Rahmetle anarým ey güzel insan!
Bir avcý yoluma yaktý közünü Biliyormuþ belli iþin özünü CEYHUNÝ görmeden sevdi yüzünü Rahmetle anarým ey güzel insan!
24.05.2019 CEYHUNÝ (Mustafa AVCU)
*TERZÝ HACI MEHMET UYSAL: Konya’nýn Seydiþehir ilçesinin Gevrekli Mahallesinde yaþayýp gelip geçmiþ bir garip, güzel insan. Sosyal Medyada Paylaşın:
ceyhuni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.