HATİCE  ŞAHİN
Kurbanım Dört
HATİCE ŞAHİN

Kurbanım Dört


Kurbanım Dört

Başımda dönüyor bir deli sevda
Aklımı başımdan aldı kurbanım
Ne elimi tutar ne eder veda
Beni yerden yere çaldı kurbanım

Yerle yeksan oldum elim tutmadı
Yalvardım yakardim gücüm yetmedi
Irad olup şu başımdan gitmedi
İmansız ömrümü yoldu kurbanım

Uğrunda dert ile arkadaş oldum
Gün ve gün açıyla husrana daldım
Ben sevdadan yana payımı aldım
Gözlerime kan yaş doldu kurbanım

Ya bu nasıl sevda bu nasıl bi yar
Beni benden etti kendi bahtiyar
Şeyda bülbül gibi çektim ahu zar
Feryadım figanım oldu kurbanım

Sesledim sesledim dönmedi geri
Kesildi sonunda dilimin feri
Ölüyor icimde sevdanın yeri
Kesti solyanımı böldü kurbanım

Yollarına duram dedim olmadı
Silah alıp kuram dedim olmadı
Kurşun saçıp vuram dedim olmadı
Hesabım mahşere kaldı kurbanım

Aşkın odu kaldı yanar içimde
Her gün alav alır harlı biçimde
Meçnun gezer oldum kullar içinde
Şahin’i yaşarken öldü kurbanım



Hatice Şahin
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.