Kurbanım Dört

Kurbaným Dört

Baþýmda dönüyor bir deli sevda
Aklýmý baþýmdan aldý kurbaným
Ne elimi tutar ne eder veda
Beni yerden yere çaldý kurbaným

Yerle yeksan oldum elim tutmadý
Yalvardým yakardim gücüm yetmedi
Irad olup þu baþýmdan gitmedi
Ýmansýz ömrümü yoldu kurbaným

Uðrunda dert ile arkadaþ oldum
Gün ve gün açýyla husrana daldým
Ben sevdadan yana payýmý aldým
Gözlerime kan yaþ doldu kurbaným

Ya bu nasýl sevda bu nasýl bi yar
Beni benden etti kendi bahtiyar
Þeyda bülbül gibi çektim ahu zar
Feryadým figaným oldu kurbaným

Sesledim sesledim dönmedi geri
Kesildi sonunda dilimin feri
Ölüyor icimde sevdanýn yeri
Kesti solyanýmý böldü kurbaným

Yollarýna duram dedim olmadý
Silah alýp kuram dedim olmadý
Kurþun saçýp vuram dedim olmadý
Hesabým mahþere kaldý kurbaným

Aþkýn odu kaldý yanar içimde
Her gün alav alýr harlý biçimde
Meçnun gezer oldum kullar içinde
Þahin’i yaþarken öldü kurbaným



Hatice Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın: