Kurbanım Dört
Kurbanım Dört
Başımda dönüyor bir deli sevda
Aklımı başımdan aldı kurbanım
Ne elimi tutar ne eder veda
Beni yerden yere çaldı kurbanım
Yerle yeksan oldum elim tutmadı
Yalvardım yakardim gücüm yetmedi
Irad olup şu başımdan gitmedi
İmansız ömrümü yoldu kurbanım
Uğrunda dert ile arkadaş oldum
Gün ve gün açıyla husrana daldım
Ben sevdadan yana payımı aldım
Gözlerime kan yaş doldu kurbanım
Ya bu nasıl sevda bu nasıl bi yar
Beni benden etti kendi bahtiyar
Şeyda bülbül gibi çektim ahu zar
Feryadım figanım oldu kurbanım
Sesledim sesledim dönmedi geri
Kesildi sonunda dilimin feri
Ölüyor icimde sevdanın yeri
Kesti solyanımı böldü kurbanım
Yollarına duram dedim olmadı
Silah alıp kuram dedim olmadı
Kurşun saçıp vuram dedim olmadı
Hesabım mahşere kaldı kurbanım
Aşkın odu kaldı yanar içimde
Her gün alav alır harlı biçimde
Meçnun gezer oldum kullar içinde
Şahin’i yaşarken öldü kurbanım
Hatice Şahin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.