Diyemedim
Hakkýný alýyor günler ve aylar,
Sensiz þu yüreðim buz diyemedim.
Cemalim gülerken içim kan aðlar,
Özlemin canýmda köz diyemedim.
Coþtu bak yüreðim sel doldu taþkýn.
Koyulmuþ noktasý belli bu aþkýn.
Þimdilik olsa da bu aklým þaþkýn.
Ayrýldýk bilirim ,biz diyemedim.
Vermiþsin kararý kalman nafile,
Terki diyar etsen unutsan bile,
Kýrýp soldurduðun bu gonca güle,
Bundan sonra artýk güz diyemedim.
Onmayan aþkýnka böyle yansam da
Günde bir deðilde, yüz bin ansamda
O kalpte hâla ben varým sansam da
Silerim gönlümden tez diyemedim
Uzaktan bakarak duama katar.
Yastýða yaþ döküp düþüne yatar.
Sessiz gümanýmý geceye satar.
Bu kadýn çok güçlü, sez diyemedim
Nazende gönlümde açsanda yara
Diyemem ömrünce sen beni ara
Olamadým madem gönlüne çare
Bul benden iyisi, gez diyemedim
Yolun açýk olsun rast gele iþin,
Solmasýn gül yüzün candan gülüþün,
Þiir yürek sýkýp aðzýyla diþin,
Susarda konuþmaz, söz diyemedim
Sevda Doðan Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.