ALIŞAMADIM SENSİZLİĞE

Sana yazýyorum yine uzaklardan bu yazýtý,
Kulaklarýmda çýnlýyor yine en hüzünlü þarkýlar.
Ýçimde yalnýzlýklarým bir de anýlarým var,
Ama yokluðun yine bu akþam en beteri !
Sanki þu yaðmurlarla pencereme vuran sensin !
Kitaplarým ellerimden düþüyor,sanki uyuyorum...
Biri süzülüyor yanýma örtüyor üzerimi.
Dalýyorum mutlu bir uykuya, belki rüyalara.
Bazen de uyanýyorum,korkunç bir kabusla...
Ve, korkular sarýyor tüm yalnýzlýðýmý
Ýþte o zaman ellerine uzanýyorum umutla,
Çýkar beni korkularýmdan ve yalnýzlýðýmdan...
Ben ,alýþamadým sensizliðe...acýlara...
Ben, yaþayamýyorum böyle...
Yakasým geliyor anýlarý bir bir toplayýp !
Bir kül yýðýný anýlarla ben
Onlarla kendimi de,
Savurasým geliyor,deli bir rüzgarýn önüne !
Böylece sanýyorum bitip gider acýlar !
Acaba ?..
Sosyal Medyada Paylaşın: