KURU DALIM GÜL AÇTI*
Ýçime umut serpti, biten yalnýzlýklarým
Kokun gece vaktinde, haneme huzur saçtý
Yok ettim acýlarý, öttü sevda kuþlarým
Koca hasretim bitti, kuru dalým gül açtý.
Sen yanýma gelirken, anýlarým canlandý
Ýçimdeki ezgiler, senle anlam kazandý
Mis kokan bedenini, siyahlýklar kýskandý
Hayalini çizerken, kuru dalým gül açtý.
Hasret türküleriyle, çok þiirler yazýlmýþ
Derúni duygularla, ruhum hep seni sevmiþ
Aðaçlarýn dallarý, bizim meyvayý vermiþ
Saçlarýný okþarken, kuru dalým gül açtý.
Sahici gülüþlerin, gönlümde hep taht kurar
Ruhumda açan sevgin, kocaman daðý yarar
Ölümsüz sahi aþkýn, bana mutluluk saçar
Gözlerine bakarken, kuru dalým gül açtý.
Gizemli bakýþlarýn, beni benden alýyor
Geçmiþin aðýr yükü, beni artýk yýkmýyor
Fidanlarým büyüyor, çiçeklerim açýyor
Ýçime huzur geldi, kuru dalým gül açtý.
Þu öksüz ömrüm der ki, ben yürekten sevenim
Hayat serpen sevgimle, ben sana armaðaným
Gecemle gündüzümle, gönlümle misafirim
Āh içim kýpýr kýpýr, kuru dalým gül açtý.
Mehmet Öksüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.