Ýlk elini tutma gayretimi hatýrlýyorum Yüreðim yerinden çýkacakmýþ gibiydi, Aklýmdaki sorular olumsuz cevaplanacakmýþ gibiydi Elimi tutacaktýn, ya da ne yapýyorsun sen? Sorusunu yüzüme tokat gibi vuracaktýn Elimi tuttun hep sorular sordun Ne yapalým? Nereye gidelim? Bak þuraya mý gidelim, yoksa buraya mý?
Benimse cevabým hazýrdý hep, sen bilirsin Sinirlendin, bana sen bilirsin deme dedin Ben seçtim ama biz gittik, çok güldük Kedilerin, köpeklerin miskinliðiyle dalga geçtik Bana sýrnaþan kediyi kýskandýn Aç kaldýk, sonra karnýmýzý doyuracak yer bulduk Sen bana karþý durdun, ben rüzgâra Çayýmýzý içince seni toplayacaðýma söz verdim Güldük, anlattýk, hüzünlendik Üþüdüm dedik, kahve içeceðim dedin, içtik Çalan müziði beðenmeyip kendi müziðimizi çaldýk Aþk kavramýný hayatýmýza soktuk.
Gözlerine baktým, kendimi gördüm Eve gitmek istemedik, sahilde oturduk, Saatlerce oturduk Elimi hiç býrakmamacasýna tutuyordun, Mutluydum Gül/üm Mutluluðumu ne esen rüzgâr, Ne soðuk hava etkileyebilirdi Yorgunduk, uykusuzduk ama mutluyduk Ellerini tutarken eldivenlerimi takmadým Aramýza bir þey girmesin diye, Birlikte uyuduk, sen uyandýn, Beni uykumda seyrettin, Ben uyandým seni uykunda seyrettim Biz âþýktýk aþktýk Gül/üm.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.