Kýyýya insanlýk vurdu bugün Tüm kýyýlar çürümüþ insanlýkla doldu Küçücük bir çocuðun bedeninde öldük hepimiz O masum ellerini tutup sevmemiz gerekirdi Küçücük yanaklarýna buseler yakýþýrdý halbuki Gidip tutamadýk çýrpýnan yüreðinden Tutup kurtaramadýk kahpece ölüme sürükleniþinden Sonra da insanýz diye giyindik kýyafetlerimizi Koþuþtuk kandýrmacada, soyunduðumuz insanlýðýmýzla Hayat mücadelesi dedik üstelik buna Gözlerden bir damla yaþ bile akmadý yaþananlara Kýyýya vuran insanlýðýmýz çürüdü bugün Hepimiz öldük, insanlýk öldü, sevgiler öldü Bugün cenazemiz var, gelin buyurun faili meçhul yaratýklar Hepimizi gömüyoruz bugün, kefenleyip seriyoruz kýyýlara Beden diye çürüsün ruhlarýmýz bugün Bir damla yaþýmýz yoksa hala tüm olanlara Çürüsün kýyýya vuran insanlýðýmýz bugün
04.09.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYGÜL MUDURLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.