Ezilen yüreğin varsa tek sebebi yine kendin daraltıyor ruhları bilki ucu yanık hasret cümlelerin
kuytusundan çıkıp eger isterse diller sıcagıyla eritir denizin buzunu dinlenmeye çeker kalemi kağıdı isterse bir hışımla yıkar gönüller arası köprüyü uzar gider kahır dolu şiirlerinin sayısı
isterse gözler görür daglar ardından özlemiyle kavruldugunu dilerse kalp taşır ömür boyu gönüllü yüklendiği sevdasını sırrına erilmemiş tek ölüm vardır dogrusu.