Öyle bir iklimdeyim günü güne uymuyor
Kör kuyular içinden ne olur çýkart beni
Yürekten gelen sesi artýk kimse duymuyor
Bilirim öldürecek bu çaresiz dert beni
Diyorsun bir taþ bile sevdiðini söylese
Kýrk yýl hiç usanmadan yüreðimde taþýrdým
Ben seni seviyorum duy bir tanem öyleyse
Bu yorgun yüreðimi yüreðine aþýrdým
Yeter, sakýn yorulma kalbinde taþý beni
Sevgi dolu yürekte nokta kadar yer bana
Acýlarla birlikte boðdu gözyaþý beni
Sevilmeden yaþamak ölümden beter bana
Coþari boðuþurken karanlýklar için de
Gösterdin yüreðime ufuk da ki ýþýðý
Aklým hala takýlý kaldý neden niçin de
Sevginle çözüverdin kalpteki sarmaþýðý
16.06.2008/Samsun