insan doðasý gereði bazen kendinden dahi saklanmak bazen de kafalarda ve gönüllerde çark edilecek kadar fark edilmek ister
fark edilmek bir yana saklanacak yeri, tutunacaðý aþký, dostu ve hatta çocukluðu yoksa insanýn ne bir þarký ne de bir þiir merhem olamaz nefesine
biraz gökyüzü, biraz yaðmur ve biraz da topraktýr insanýn özü biraz sevinç, biraz hüzün olsa da çok ça aþktýr gönül gözü vakumlaþýrcasýna zamana yorgunluktur, hayaldir hayatýn eskimeyen yüzü