“Düþümde sevgilim geldi beni görmeye. Çok uzaklardan. Sordum kendisine düþümde -neyinim ben senin...?diye.
Seni iyi ki sevdim.. Dost.. deyip konuþmasýna devam etti. ... ... ... ... Belki de bunlarý dediðim için sessizce gideceksin benden.. Her þey için.. özür dilerim..
Çok ama çok deðerlisin.. Hep deðerlim olarak kalacaksýn..
Ne olur.. Dayanamýyorum hüznüne..dedi Gitti.
.................
Öyle bir his ki bu anlatamam...
Kýymetli..Gönülde olabildiðini hissetmek... önemli... çok önemli..
’Ey dost Ruhun huzur içinde gidebilirsin yanýmdan...
Sen de biliyorsun. Aþkýn süsüdür hüzün.
Belki de...Bilmeden. Aralarda yakalarýz.. Biz bizi. Bir þarkýda, bir þiirde, bir film de...
O’nun çok sevdiði gülüþümle güldüm yine... Üþümesem daha devam edecektim..... üþüdüm ve sarýldým.kendime.""
Ýþte öyle....
Bazen... ’Aþk’tan umudu kesmemek üzmemek adýna.... susmak lazým belki de...
...
gelincik
www.youtube.com/watch?v=DoybWu1Hpn4
Sosyal Medyada Paylaşın:
gelincik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.