Gecenin koyu karanlýðý gibiydi gözlerin Sözlerin bir aydýnlýk olur aydýnlatýrdý içimi Neden koyu karanlýkta býraktýn gittin beni Aydýnlýðýndan ne kaybederdin aydýnlatsaydýn beni
Usanç mý verdi varlýðým sana Çok mu çekilmez bir adamým varlýðýmla Oysa sen gülerken aydýnlýðýnla aydýnlanýrdým Þimdi sende karanlýkta kaldýn güldüren yok seni
Yoksa benden fazla güldüren mi buldun Bakýyorum geceleri âleme kapkaranlýk yok bir aydýnlýk Bulamadýn bir güldüren neden gittin Bende neydi aradýðýnda bulamadýn söylemedin
Hep kendine saklama güzelliði daðýt gitsin Sakladýðýn güzellik olmaz benlik davasýnýn eri yapar Bu da yýkar insaný gün gelir yalnýzlýðýndan býkar Ben hatalarýnla seni sevdim sende hatalarýmla sevseydin
Hiç mi özlemedin beni güldüren seni o gülüþleri Ýnsan bu kadarda keçi inatlý olmaz pes diyorum Gelirsen bekliyorum feryadýma kulak ver bulursun Gel ikimizde aydýnlýkla aydýnlanalým karanlýklar bizi boðacak
Yoksa bu dünya ölmeden sonumuz olacak Mutluluðu elinin tersiyle iterken Benim de kendinin de Yarýnlarda gülmeyen çocuklarýmýzýn vebalini almýþ olman Seni ýstýrap içinde býrakacak Günahý sevdiðin kadar az bende sev Yoksa günahlarda karanlýklar gibidir Ýkimizi de boðacak
Seni özlemek özlemek deðil bir yangýn Beni severken olmadý mý bir farkýn Hem sen hem ben aydýnlandýk farkýna da mý varmadýn O aydýnlýk sende yoktu bende de yoktu Karþýlýklý aþkýn ilk meyvesiydi o aydýnlýk Üstümüz bakýþýmýz gönlümüz sözümüz aþk kokuyordu ondan Yoksa karþýlýklý aþk, aydýnlatmaz yakar yine mi fark etmedin Gel sarýl bana bu yangýným seni sarmaz ancak söner Öperken beni aþkýn kokusunu içime çekeyim Gezdiðimiz kaldýrýmlarý sahili gözyaþlarýmla yýkadým Gel sil gözyaþlarýmý ben seni özledim
Mehmet Aluç-Gülveren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.