Uyku; ölüm gibi sýð, dipsiz bir kuytu sallar durur ruhumu incecik bir rüzgar oldum olasý asýrlar öncesi ve de sonrasý kaç asra mahkumdur bu asi ruhum volta atar durur iki ezan arasý kalu beladan belki de hatýrlamasý
farzet ki bir göl kenarýnda sazlýkta upuzun kamýþ aðacý deðmezse bir usta ehlinin eli neylesin kalýr gider adý gibi bir ömür kamýþ aðacý
ya da uçsuz bucaksýz çölde bir kum tanesi binlerin içinden bekler durur vuslat vaktini rüzgar esecek de savuracak kendisini kaç zamandýr bekleyiþte tükendi tukenecek nefesi
bir bakýþ bir nakýþ deðil midir biçilmez pahasý ederi býraktýðý kadar izi dokunduðu yürekteki aksi
deðil mi ki sabah gecenin gündüze aksi týpký aþk gibi sevda gibi gün bitince devralýr gece nöbeti ten susar ruh susar belli ki sükut vakti dil ikrarda fikir firarda tam da aþka biat vakti haydi kýr zincirlerini
Ahmet Þahin Bursa 16.05.2019 Sa:05.15
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Şahin Bursa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.